بررسی قابلیت های نمایشی در «شعری برای جنگ» اثر قیصر امین پور

چکیده

      در این مقاله به بررسی قابلیت­­های نمایشی در اثر «شعری برای جنگ» قیصر امین­پور پرداخته می­شود. شاعر در شعر خود شرایط اجتماعی شهر دزفول را در جنگ تصویرسازی می­کند. استفاده از نماد و نشانه­های نمایشی چون گل لاله، آژیر قرمز، ستاره، شب و مرگ قابلیت­هایی است که می­توان از آنها برای یک اثر دراماتیک بهره مند شد. نقش مادر در جنگ هشت ساله ایران و عراق و نیز کابوس­های شبانه کودکان می­تواند در کشمکش آدمی با خود در یک کشمکش درونی تصاعدی گره بخورد و یک اثر نمایشی ماندگار با محوریت کودکان ایجاد کند. نگارندگان با شرح این قابلیت­ها در شعر جنگ، زمینه­ای فراهم می­نمایند تا مردم و طالبان نمایش و ادبیات با دلواپسی­های کودکان در زمان جنگ آشنا شوند. روش این پژوهش توصیفی-تحلیلی می باشد و شیوه­ی گردآوری اطلاعات، کتابخانه­ای است.

 

واژه­های کلیدی: قیصر امین­پور – جنگ – کودکان – دراماتیک - دزفول