نبیاله گیاهچی، دکتر شهابالدین عادل، دکتر اسماعیل بنیاردلان
جوهرهی تئاتر ناب
مواجههی ابدی تراژدی زیستن و خواست آزادی
چکیده
این پژوهشی دربارهی جوهره، ضرورت و اهمیت هنر تئاتر است، در جستوجوی مناسبات پُرباری که میان تئاتر اصیل و بافت زندگانی اجتماعیای پویا و خلاق وجود دارد و به آن ویژگی مهمی میپردازد که شاید در آغاز بهشکلی فطری و ناخودآگاه، متأثر از نیازهای انسان و جامعه، هستی یافته، اما آرای متفکران در طول هزارهها، آنرا کشف و آشکار و تقویت کرده است. نیرویی که موجب ماندگاری تئاتر در طول قرون و هزارهها شده و علیرغم پیدایی دهها دستآورد جدید و بهظاهر مشابه، که ظهور هر کدام، پایان تئاتر بهنظر میرسید، موجب شده تا تئاتر همچنان قدرتمندانه و مؤثر استمرار یابد.
آن تعاریف و مختصاتی که در تشخیص تئاتر ناب، میتواند سره را از ناسره منفک کند، کدام است؟
چگونه در طول تاریخ، علیرغم آنکه تئاتر از هر نوع قاعدهمندی و چارچوب محدودکننده میگریزد، با انواعی از نمایشهایی که خود را بهعنوان تئاتر وانمود کردهاند، مخالفت و از جوهر تئاتر مراقبت شده است.
تئاتری که در انطباق و سازگاری با هر آنچه نوپدید بوده یا حتی از پی خواهد آمد، اشکال و رنگهای تازهای مییابد، بهشکلی که هرگز به ثبات و تکرار تن در نداده و همواره با تحولگرایی مدام و بیپایان، در جستوجوی تحقق مفاهیم نوشوندهی عدالت و آزادی است.
واژگان کلیدی: تئاتر، جوهر تئاتر، ضرورت تئاتر، تراژدی، آزادی.