نقش «ادراک حسی» در اجراهای مارینا آبراموویچ براساس اندیشه موریس مرلوپونتی

چکیده

موریس مرلوپونتی درپدیدارشناسی خود  ضمن نقد دیدگاه فلاسفه عقل باور و تجربه گرا «ادراک حسی» را در اولویت قرار می دهد و تاکید می کند ادراک حسی، تقویم یافته توسط اندیشه یا قابل تحویل به آن  و امری درونی و ذهنی نیست. «ادراک» در ارتباط با ابژه، مکان، رخدادها، جهانی که در آن زیست می کنیم و با وجود بدن های ما پدید می آید. از این رو اجراهای هنری مارینا آبراموویچ که براساس تجربه های مبتنی بر بدن در مکان و زمان شکل می گیرد موقعیت هایی ایجاد می کند که مقوم تجربه و فهم جنبه هایی از «ادراک حسی» موریس مرلوپونتی است. هدف این پژوهش، تبیین تفکر «ادراک حسی» موریس مرلوپونتی در اجرا های مارینا آبراموویچ است  و در پاسخ به این پرسش که ادراک حسی چه نقشی در شکل گیری این اجراها دارد؟ این نتیجه حاصل می شود که اجراهای او نمایش ذهن یا تخیل نیست بلکه ارتباط آنی و دریافت هایی ساده از حواسی است که با بکارگیری خلاقانه زمان و مکان همچون سایر پدیدارها قابلیت ظهور و درجهان بودن می یابند. این پژوهش به روش توصیفی – تحلیلی بوده و از منابع کتابخانه ای و پایگاه های معتبر اینترنتی جهت جمع آوری داده ها استفاده شده است. 

واژگان کلیدی:

موریس مرلوپونتی، مارینا آبراموویچ، ادراک حسی، هنر اجرا،زمان، مکان