گفتمان قدرت استیون لوکس در آثار آرتور میلر با تاکید بر نمایشنامه همه پسران من

چکیده:

آرتور میلر (2005- 1915) یکی از نمایشنامه نویسان بزرگ آمریکایی است که آثارش عمدتاً بازتابی از مسائل سیاسی اجتماعی زمان خویش است. نمایشنامه های میلر بازتاب چالش گفتمان های قدرت شکل گرفته در درام و نمایانگر نابرابری های اجتماعی است که ریشه در قدرت نابرابر موجود در ساختار جامعه دارد. این نمایشنامه تصویرگر افرادی است که بقا را بر ارزش، خود را بر جامعه، واقع گرایی را بر کمال گرایی و وفاداری به خانواده را به مسئولیت در قبال جامعه ترجیح می دهند. همه پسران من یک تراژدی مدرن با درونمایه کهن فرزند کشی است. مهم ترین ویژگی تراژدی های نوظهور، این است که با سلب الوهیت از خدایان اساطیری، انسان خردگرای مختار عصر حاضر را، یگانه مسئول ناکامی و کامروایی خود معرفی می کند. جو کلر قهرمان تراژدی میلر، به جای آنکه مقهور مشیت ایزدان اساطیری باشد، قربانی جبر اجتماعی ناشی از بحران های اقتصادی دهه سی و چهل قرن بیستم در ایالات متحده آمریکا است. در این مقاله در می یابیم که چگونه اعمال قدرت نظام سرمایه داری بر شخصیت های نمایشنامه با کاربست روابط قدرتی که استیون لوکس مطرح نموده، صورت می پذیرد.

واژگان کلیدی:

همه پسران من، گفتمان قدرت، استیون لوکس، نظام سرمایه داری، رویای آمریکایی