بازآفرینی ادبیات داستانی ایران در ادبیات دراماتیک جهان با نگاه ویژه به قاضی حمص، دیوان بلخ و دُلُپاتس (سندباد نامه) در تاجر ونیزی ویلیام شکسپیر

ادبیات کلاسیک ایران درطول سالیان و قرن‌های متوالی، باعث تحول در ادبیات جهانی شده و همواره از سوی بسیاری از نویسندگان در سطح جهانی مورد استقبال و اقتباس قرار گرفته است. بنابر نظریه  بینامتنیت، متون نه‌تنها از گذشته خود جدا نیستند بلکه با مناسبات فرهنگی و ادبی گذشته نیز درگیرند. به عبارت دیگر متن در خلأ به وجود نمی‌آید بلکه آن را در درون یک متن بزرگ‌تر مطالعه می‌کنیم. در این راستا بررسی ادبیات داستانی ایران در ادبیات دراماتیک جهان، جایگاه الگوپذیری از ساختار و محتوا را مطرح کرده است. حال با توجه به قدمت تاریخی و تمدنی ادبیات داستانی ایران، در این پژوهش، نقش ادبیات داستانی ایران بر تفکر و شیوه پرداخت شکسپیر در تاجر ونیزی و تأثیر بر او بررسی شده است.

.

.

.

.

.