فصلنامه علمی و پژوهشی شماره 65--تکه‏چین‏نویسی، کوشش‏های مدرن، رهیافت‏های پست‏مدرن

در طی سه دهه اخیر، تکه‏چین‏نویسی[i] به‌عنوان گونه‏ای ادبی گسترش یافته، و به همین نسبت، به نماد دوران معاصر و بحران‏های آن تبدیل شده است. نگارش تئاتری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در یک سده گذشته تجربیات متنوعی را به گنجینه ادبی و هنری جهان عرضه داشته است. از این منظر، پژوهش در مورد زمینه‏های پیدایش؛ روش‏ها، عناصر آفرینش؛ و تأثیرات معناشناختی آن ضرورتی غیرقابل‌انکار یافته است.

            چه عواملی زیبایی‏شناسی یکپارچه و قطعی مبتنی بر نظام ارسطویی را خدشه‏دار  و زیبایی‏شناسی تکه‏چینانه را به عنوان جایگزین آن مطرح ساخت؟ نقش‏آفرینان این تحول در حوزه تئاتر چه جریان‏ها و افرادی هستند؟ زیبایی‏شناسی تکه‏چینانه به عنوان جایگزین نظام ارسطویی چه ویژگی‏هایی دارد و چه اهدافی را دنبال می‏کند؟

با در نظر گرفتن پرسش‏های فوق و با توجه به کمبود منابع منسجم نظری پیرامون زیبایی‏شناسی تکه‏چینانه، به‌ویژه در حوزه تئاتر و به‌ویژه در زبان فارسی، این پژوهش به روش کتابخانه‏ای می‏کوشد چارچوبی مدون از چیستی، سیر تحول، تأثیرات، فرصت‏ها و چالش‏های آن فراهم آورد. در این راه، نخست رابطه تکه‏چین‏نویسی را با گرایش غالب فلسفی دوران معاصر - یعنی تکثرگرایی- نشان می‏دهد؛ سپس به تشریح زمینه‏های تاریخی و اجتماعی ظهور آن به عنوان یک قالب زیبایی‏شناسانه می‏پردازد و در ادامه چارچوب‏های نظری آن را تبیین می‏کند. دراین‏باره به دشوارهای واژگانی و دلالتی این مفهوم می‏پردازد و به خصوص یکی از مباحث مهم و بنیانی این مفهوم؛ یعنی تمایز یا تفاوت بین تکه‏چین مدرن و تکه‏چین پست مدرن را خاطرنشان می‏سازد. سخن پیرامون ناتمامیت به عنوان جوهره هویتی تکه‏چین و نیز انواع تکه‏چین قسمت پایانی این بخش از مقاله را تشکیل می‏دهد. در ادامه، سیر تحول تاریخی گرایش به زیبایی‏شناسی تکه‏چین، به‏ویژه در حوزه تئاتر تشریح می‏شود و بالاخره، در بخش پایانی مقاله نیز، به‌اختصار به برخی از تأثیرات زیبایی‏شناختی و فرصت‏ها و چالش‏های آن می‏پردازد. ...

.

.

.

.

.

.

علاقمندان و پژوهشگران محترم می توانند چکیده مقالات فصلنامه را از طریق فایل های زیر مطالعه کرده و برای دریافت کامل متن مقالات به سایت  www.magiran.com مراجعه فرمایند.